ศาสนาพุทธ ศาสนาแห่งสัจจะความจริง มีมรรค ผล นิพพานจริง มีเหตุมีผล คนจริงหาความจริง ต้องปฏิบัติจริงตามหลักศีล สมาธิ ปัญญา หรืออริยมรรคทั้ง ๘ จึงรู้ความจริงนี้ได้ ถ้ารู้จริงจะนิ่งเงียบ หมดความสงสัย แต่จะรู้ได้เมื่อสนทนาตรวจสอบธรรมกัน เพราะอริยสัจมีหนึ่งเดียว ย่อมรู้ความจริงนี้เหมือนกัน

ท่านพระอาจารย์สงบ มนสฺสนฺโต รู้สัจจะความจริงนี้ รู้ในธรรมทุกขั้นจากภาคปฏิบัติ ดังนั้น การตอบปัญหาปฏิบัติ จึงถูกต้อง ชัดเจน เข้มข้น ตรงไปตรงมา ในการปฏิบัติยากอยู่ ๒ คราว คราวเริ่มต้นและคราวสิ้นสุด การฝึกหัดภาวนา ต้องมีอุบายภาวนา พยายามปฏิบัติให้มีกำลังขึ้นมา เพื่อเป็นมรรคเป็นผลขึ้นมา โดยดำเนินตามหลักสมถ – วิปัสสนากรรมฐาน ดังคำครูบาอาจารย์ผู้รู้จริง “ในสมถกรรมฐานก็มีวิปัสสนา เพราะต้องใช้ปัญญา ในวิปัสสนาก็มีสมถะ เพราะต้องมีสมาธิ” และยึดคำหลวงปู่มั่น “อย่าทิ้งผู้รู้ อย่าทิ้งพุทโธ”

ศาสนาพุทธ ศาสนาแห่งปัญญา พระพุทธเจ้าไม่ได้สอนสมาธิ แต่สอนอริยสัจ สอนถึงที่สุดความพ้นทุกข์ เมื่อรู้จักทุกข์ พิจารณาไปแล้วย่อมปล่อยวางทุกข์ สอนศีล สมาธิ ปัญญา ภาวนามยปัญญา โดยสัมมาสมาธิเป็นพื้นฐานสำคัญที่สุด เมื่อตัดสังโยชน์ขาด เป็นอริยบุคคล เป็นอกุปปธรรม เป็น ปจฺจตฺตํ สนฺทิฏฺฐิโก ไม่ต้องถามใคร