กิเลสเป็นภัย

พระอาจารย์สงบ มนสฺสนฺโต

ถาม-ตอบ ปัญหาธรรม วันที่ ๒๕ กรกฎาคม ๒๕๖๓

ณ วัดป่าสันติพุทธาราม (วัดป่าเขาแดงใหญ่) ต.หนองกวาง อ.โพธาราม จ.ราชบุรี

ถาม : เรื่อง “ขอความเมตตา หนูรู้สึกเกลียดแม่มาก ควรทำอย่างไรดีคะ”

กราบนมัสการหลวงพ่อ หนูศึกษาธรรมะ ฟังธรรมของหลวงตา หลวงพ่อมา หนูรู้ว่าบุญคุณพ่อแม่นั้นมหาศาล แต่หนูตั้งแต่จำความได้ก็ไม่ค่อยชอบแม่ ทั้งๆ ที่แม่หนูก็เป็นคนธรรมดา ไม่ได้ทำอะไรไม่ดี

หนูมักใส่อารมณ์และพูดจาไม่ดีกับแม่บ่อยครั้ง หนูพยายามจะไม่ทำอย่างนั้น แต่ทุกวันนี้หนูก็ยังทำอยู่บ้าง แต่น้อยลง เพราะแยกกันอยู่ด้วย จึงไม่ค่อยเจอแม่ ทำให้ไม่ต้องทำตัวแย่กับแม่บ่อยๆ ถ้าต้องอยู่กับแม่ หนูเหมือนจะรำคาญและไม่ค่อยชอบแม่เลย ไม่มีเหตุอะไรที่จะทำให้ไม่ชอบแม่เลยค่ะ แต่ไม่รู้เวรกรรมอะไรค่ะ

เมื่อคืนหนูก็ตะคอกแม่ด้วยเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง หนูก็มานั่งร้องไห้เสียใจ จนถึงตอนนี้สงสารแม่ แม่คงเสียใจมาก ทั้งๆ ที่แม่ไม่ผิดอะไร หนูทำกรรมหนักใหญ่หลวง จะนั่งสมาธิก็คิดถึงแต่ที่ทำไม่ดีกับแม่ ใจไม่เป็นสุขเลยค่ะ

คำถามหนูดังนี้

หนูควรทำอย่างไรเพื่อไม่ให้ตัวเองก่อกรรมไม่ดีกับแม่อีกคะ กรรมที่หนูทำให้แม่เสียใจ หนูจะชดใช้อย่างไรได้บ้าง หนูให้เงินแม่ใช้ ซื้อของดีๆ ให้แม่กินโดยเสมอมา จะพอทำให้กรรมหนักน้อยลงได้ไหมคะ

เวลาหนูจะสวดมนต์ นั่งสมาธิ ถ้าใจคิดเรื่องที่เคยทำไม่ดีกับแม่ไว้ หนูควรทำอย่างไรคะ กราบขอบพระคุณค่ะ

ตอบ : เราจะบอกว่า ไอ้นี่มันเป็นบุญกุศลแล้วแหละ มันเป็นบุญกุศลที่เราคิดได้ สิ่งที่เราคิดได้ๆ มันเป็นบุญกุศลของเรานะ นี่มันเป็นบุญกุศลของเรา

ผลของการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏะ ผลของการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏะเกิดมา เกิดมาส่งเสริมกัน เกิดมาเป็นสายบุญสายกรรมที่มีคุณงามความดีต่อกัน

คนเกิดมาๆ มันมีเวรมีกรรมอะไรต่อกันมา มันเป็นอยู่ที่จิตใต้สำนึก มันเป็นเรื่องสุดวิสัย เป็นเรื่องสิ่งที่รู้แทบไม่ได้เลย แต่นี่โยมรู้ไง

ถ้าโยมรู้ ที่เราว่าเป็นบุญๆ เป็นบุญเพราะว่าเราสำนึกได้ไง เราสำนึกได้ เพราะอะไร เพราะเราเกิดเป็นมนุษย์ เกิดมาพบพระพุทธศาสนา เราก็มีอำนาจวาสนาอย่างหนึ่ง

พอมีอำนาจวาสนาอย่างหนึ่ง เกิดมา ธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสอนไว้แล้ว พ่อแม่เป็นพระอรหันต์ของลูกๆ เพราะพ่อแม่เป็นพระอรหันต์ของลูก เราศึกษาแล้วไง พอศึกษามันมีธรรมอันนี้ดูแลหัวใจของเรา

ถ้ามันมีธรรมอันนี้ดูแลหัวใจของเรา เวลาพฤติกรรมที่เราแสดงออกไปแล้วมันไปขัดแย้งกับธรรมของพระพุทธเจ้า มันทำให้เราได้คิด นี่เป็นบุญ แต่ถ้ามันไม่ไปขัดแย้งกับธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เราก็เป็นคนดีคนหนึ่ง

คนจะพูดเข้าข้างตัวเอง “เราก็เป็นคนดีแล้ว ต้องทำอะไรไปกว่านี้ เราก็เป็นคนดีแล้ว”

ไอ้คำว่า “ดี” ก็ส่วนเป็นความดีอันหนึ่ง แต่ในเมื่อเราเกิดเป็นมนุษย์ เกิดมาพบพระพุทธศาสนา พระพุทธศาสนาสอน สอนว่าพ่อแม่เป็นพระอรหันต์ของลูก

เป็นพระอรหันต์ของลูกจริงๆ เพราะให้ชีวิตนี้มา แต่เวรกรรม มีเวรมีกรรมต่อกัน อภิชาตบุตร บุตรที่ส่งเสริม มีหลายครอบครัวมากเลย เวลาพอเขามีครอบครัว เขาอุ้มครรภ์เท่านั้นน่ะ ในบ้านในเรือนมันมีดีไปหมด ลูกเกิดมาคนนี้เขาดี๊ดี

ในพระไตรปิฎกนะ มันมีขอทานคนหนึ่ง คนขอทานก็เป็นคนทุกข์คนจนอยู่แล้ว เป็นคนขอทาน นี่ในพระไตรปิฎก แล้วเขาก็หาอยู่หากินโดยความยากลำบาก พอเสร็จแล้วขอทานเขาก็มีสามีของเขาเป็นขอทานด้วยกัน

พอท้องขึ้นมา มีครรภ์น่ะ ไปขอทานไม่ได้กิน ขอทานอะไรไม่ได้เลย ทำอะไรก็ไม่ได้เลยนะ โอ๋ย! มันทุกข์มากเข้าไปอีกนะ พอทุกข์มากเข้าไปอีก สามีก็ต้องไปขอทานแล้วมาแบ่งปันให้ภรรยาได้ใช้สอยบ้าง แล้วเวลาใช้สอยนะ เวลาคลอดลูกแล้วนะ ถ้าเอาเด็กคนนี้ไปขอทานด้วย ไม่ได้ ถ้าเอาเด็กทิ้งไว้ที่บ้านแล้วไปขอทานมันยังมีพอตกท้องบ้าง นี่ขอทาน

เวลากรรมนะ เราขอทาน เราคนทุกข์คนจน เราคนต่ำต้อยในสังคมที่สุดแล้ว แล้วเวลามีครรภ์ขึ้นมา เฮ้ย! มันจะต่ำต้อยไปไหนอีก แต่ก็ต่ำ นี่พูดถึงผลของวัฏฏะไง

แล้วพ่อแม่เขารักลูกเขาไหม เขาก็รักลูกเขาทั้งนั้นน่ะ ขอทานเขารักลูกเขามากนะ เขาฝากลูกเขาไว้แล้วไปขอทานก่อน ขอทานเสร็จแล้วมีอะไรสิ่งใดก็มาเจือจานลูกเขา นี่มันเป็นผลของวัฏฏะไง เป็นผลของวัฏฏะคือเป็นเวรเป็นกรรมแต่ภพชาติใดไม่รู้ เพราะเป็นอจินไตย

กรรมเป็นอจินไตยนะ ได้สร้างเวรสร้างกรรมไว้ชาติไหนก็ไม่รู้ แต่เวลามันให้ผลขึ้นมา มันมาเกิดเป็นลูก เกิดเป็นลูก เป็นแม่ เป็นพ่อกัน โอ้โฮ! มันแบขอนะ แล้วบีบคั้นนะ จะเอาๆ ต้องให้

แต่ถ้าลูกที่ดีงามนะ ให้มัน มันบอกว่า “เก็บไว้ก่อนพ่อ เดี๋ยวหนูจำเป็นใช้ต้องมาเอา แล้ววันหลังหนูทำมาหากินได้หนูจะเลี้ยงพ่อเอง” นี่เวลาเขาทำ ครอบครัวเขาส่งเสริม นี่ผลของวัฏฏะ ฉะนั้น ผลของวัฏฏะมันผลของกรรม ถ้าผลของกรรมนะ

ทีนี้เราเกิดมา เราเกิดเป็นมนุษย์ เกิดมาพบพระพุทธศาสนา แล้วเราเป็นชาวพุทธ แล้วชาวพุทธฟังเทศน์หลวงตา ฟังเทศน์หลวงพ่อ ฟังแล้วรู้จักบุญคุณ สำนึกบุญคุณพ่อแม่มหาศาลนัก แต่มันก็ไม่ค่อยชอบ

ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ ไม่ชอบ เราก็ต้องอดกลั้น ไม่ชอบ เราก็รักษาไว้

เหมือนเรา พวกเราอยากจะภาวนาได้สมาธิๆ ชอบ ชอบสมาธิ แต่ไม่เคยได้สมาธิเลย ชอบเป็นคนที่ไบรต์ มีปัญญามาก แต่พอเห็นออนไลน์มันบอกว่า ๕๐ เปอร์เซ็นต์ รีบโอนให้มันเลยนะ เวลาบอกว่ามันไบรต์มากเลย อยากได้ ๕๐ เปอร์เซ็นต์ไง โดนหลอกทั้งนั้นน่ะ นี่อยากได้มันก็ไม่ได้ ไอ้ที่ได้อยู่กับเรา

เมื่อภพใดชาติใดเรามีเวรมีกรรมอะไรต่อกันมา นั้นก็เป็นภพชาติที่ผ่านมาแล้ว แต่ภพชาติปัจจุบันนี้ แม่ แม่เด็ดขาด ปัจจุบันคือแม่

แล้วปัจจุบันคือแม่ แล้วไอ้กรรมเก่า กรรมต่างๆ ที่มันคลุกเคล้า กรรมมันอยู่จิตใต้สำนึกนะ ฐีติจิตอยู่ใต้ความรู้สึกลึกๆ นั่นน่ะที่สะสมของกรรม กรรมดีกรรมชั่วมันสะสมอยู่ที่นั่น แล้วจิตนี้พาไป เวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏะ จิตนี้พาไป แล้ววาระมันมาถึงไง

ถ้าวาระมันมาถึงนะ ในปัจจุบันนี้เราได้แก้ไข ๒ ชั้นเลยนะ ชั้นหนึ่งคือกรรมเก่า ชั้นปัจจุบันนี้เราแก้ไขที่นี่เลย แก้ไขที่หัวใจเรานี้เลย ถ้าเราแก้ไขที่หัวใจเรานี้ เราพยายามแก้ไข แล้วถ้ามันแก้ไข มันจะซาบซึ้งธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาก

ธรรมโอสถๆ ธรรมโอสถเท่านั้นที่ชโลมหัวใจของเรา ธรรมโอสถเท่านั้นทำให้เรามีสติสัมปชัญญะที่อยู่กับพ่อแม่ แล้วระลึกถึงในใจนะ ซื้อของดีๆ ให้แม่ ให้เงินพ่อแม่ใช้ ให้ทุกๆ อย่างเลย แล้วถึงเวลาแล้ว หนูตะคอกแม่โดยไม่มีเหตุผลอะไรเลย ไม่มีเหตุผล

เราก็รู้ เห็นไหม ไม่มีเหตุผล นี่กรรมเวลามันให้ผล กรรมมันให้ผล เราไม่รู้ตัว มันสุดวิสัย แต่เราก็ฝึกไง ที่เราว่าเป็นบุญๆ เป็นบุญตรงนี้ไง

กิเลสในหัวใจของเรา กิเลสนี้เป็นภัยนัก กิเลสนี้เป็นภัยนัก แล้วเรามาสร้างสมบุญญาธิการกัน เราเกิดมาสร้างสมบุญญาธิการนะ เราไม่เคยเสียใจว่าเราเกิดมาใช้เวรใช้กรรม เกิดมาใช้เวรใช้กรรม

โอ้โฮ! บุญมหาศาลแล้ว ได้เกิดเป็นมนุษย์เนี่ย เกิดเป็นมนุษย์นี่โคตรบุญเลย แล้วเจอพระพุทธศาสนา

พระพุทธศาสนา ดูสิ ตั้งแต่สมัยหลวงปู่เสาร์ หลวงปู่มั่น ครูบาอาจารย์เรา เวลาเกิดมา เกิดเป็นลูกชาวนาอยู่บ้านนอกคอกนา ตามพ่อตามแม่ไปวัด ไปอุปัฏฐากพระ ฟังเทศน์แล้วมันสนใจ ฟังเทศน์แล้วมันอยากจะใช้ชีวิตแบบนั้น ฟังเทศน์แล้วมันอยากจะออก นี่บุญทั้งนั้นน่ะ

เกิดมาเป็นคนแล้วมันมีโอกาส แล้วเดี๋ยวนี้ก็มีโอกาส แล้วเราเด็ดขาดไหม เราเอาจริงของเราไหม ถ้ามันเป็นจริงหรือเปล่า

ฉะนั้นบอกว่า ขอความเมตตา

ความรู้สึกอันนี้ เราจะบอกว่าความรู้สึกนี้ เวลาเราเกิดมาแล้ว พันธุกรรม ดีเอ็นเอมันสำเร็จรูปมาแล้ว แล้วไปแก้ที่ไหนล่ะ ทางการแพทย์เขาไปตัดแต่งยีนไง ไอ้พวกเป็นโรคร้ายต่างๆ จะตัดออกๆ จะให้มันสะอาดบริสุทธิ์เลยนะ

ความคิดของคนก็ดีทุกๆ คนน่ะ แต่เราเชื่อเรื่องกรรม ทำอย่างไร กรรมมันยังให้ผลอยู่นี่ไง

นี่ก็เหมือนกัน ในธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันต์ของเรา เพราะในชีวิตนี้เราเกิดมา เกิดมาจากพ่อจากแม่ให้ชีวิตนี้มา ให้ชีวิตนี้มามีคุณกับเราทั้งชีวิตเลย ชดใช้อย่างไรก็ไม่มีวันหมดหรอก แล้วถ้าต่อไปเรามีครอบครัว เราก็เป็นพ่อแม่ของลูกเหมือนกัน

นี่ไง แล้วทางวิทยาศาสตร์ ทางหมอนะ เขาบอกมันเป็นธรรมชาติ เพศสัมพันธ์มันเป็นเรื่องธรรมชาติๆ

เรื่องธรรมชาติ แต่เรื่องธรรมมันเหนือกว่า พรหมจรรย์เว้ย เรื่องธรรมชาติก็เป็นธรรมชาติ ธรรมชาติของโลก ธรรมชาติของสายพันธุ์ แต่ธรรมชาติของธรรมเกิดจากฐีติจิต ถ้าจิตมันเกิดมาแล้วมันมีคุณธรรมอันนั้นน่ะ มันจะเป็นประโยชน์กับอันนี้ไง ถ้ามันเป็นประโยชน์อันนี้

อันนี้เราก็เห็นใจ ฉะนั้น เขาบอกว่า พอสุดท้ายแล้วพอคิดได้นะ สงสารแม่มาก แม่คงเสียใจมากๆ

เราทำให้พระอรหันต์ทุกข์ เราทำให้พระอรหันต์เคลื่อนไหว เห็นไหม เราควรจะส่งเสริมพระอรหันต์ต่างหาก ปูที่นอน ก่อนนอนดูที่นอน ตื่นแล้วเราดูแลรักษา เราเติมบุญของเรากับพระอรหันต์ของเราไง

นี่ไง เวลาคนทางโลกเขานินทา แหม! ล่าพระอรหันต์ ล่าพระอรหันต์ แต่พระอรหันต์ในบ้านไม่มองเลย ไอ้พวกนักล่าพระอรหันต์ อู๋ย! ไปนะ ไปทั่วเลยนะ อึกทึกครึกโครม แหม! มันมีความสุข พระอรหันต์แท้ๆ อยู่ที่บ้านน่ะ ดูแลของเรา รักษาของเรา นั่นน่ะทำบุญจากพระอรหันต์จนกว่าท่านจะหมดอายุขัยไป ถ้าหมดอายุขัยไป

นี่มันเป็นวัฒนธรรมประเพณีของชาวพุทธเราด้วย แล้วมันเป็นการสร้างบุญสร้างกุศลของเราด้วย เราไม่ต้องไปล่าพระอรหันต์ที่ไหนหรอก เราล่าที่ไหน เราทำเมื่อไหร่ก็ได้ แต่พ่อแม่ของเรา

แต่นี่ยังดีมากนะ ซื้อของดีๆ ให้แม่ ให้เงินให้แม่ใช้ ทุกอย่างพร้อม นี่โดยวิทยาศาสตร์ทำได้ แต่ใจมันทำไม่ได้ มันไม่ชอบ มันขัดมันแย้งในหัวใจลึกๆ เห็นไหม นี่กรรม

สุดท้ายแล้ว แก้กรรมๆ นี่ไง ได้แก้แล้ว ไม่ต้องไปหาสำนักไหนเลย แก้ด้วยตัวเองเลย แก้กรรมเรานี่แหละ

มันของจริง เราสายเลือดคลอดออกมาจากท้องแม่จริงๆ พระอรหันต์จริงๆ ไม่ต้องไปพิสูจน์ที่ไหนอีกเลย

ถ้าเราไม่ชอบล่ะ

ไอ้เราไม่ชอบมันก็เป็นกรรมเก่า เราก็ยกให้ว่ากรรมเก่านี้เป็นกรรมเก่านะ ถ้ากรรมเก่ามีสิ่งใดมา อโหสิกรรมต่อกัน เราอโหสิในหัวใจของเรา แล้วเราก็พยายามควบคุมใจของเรา มันจะอ่อนลงได้ ธรรมโอสถแก้ไขได้

เวลาเขาไปแก้กรรมๆ กัน เราก็ไม่เห็นด้วยนะ แต่เวลาจะแก้กรรมๆ แก้กรรมด้วยการภาวนา นี่คือการแก้กรรมด้วยความเป็นจริง เพราะอะไร

เพราะภาวนาแสนทุกข์แสนยาก กิเลส กิเลสในหัวใจของเราอยู่แล้ว มันเผาลนในหัวใจอยู่แล้ว เวลาไปปฏิบัติ ตบะธรรมไปเผาลนมันอีก มันก็เท่ากับเผาลนสองชั้นไง

เวลาเขาตีเหล็ก เอาเหล็กเข้าไปในเตาเผา เผาจนแดงเลยนะ มันยังเป็นอะไรไปไม่ได้ ต้องเผาให้มันละลายไปเลยนะ นี่เวลาจะเผากิเลสในใจไง เวลามันทุกข์มันยาก มันทุกข์ยากอย่างนั้นน่ะ เวลาจะประพฤติปฏิบัติ ถ้าตามความเป็นจริงมันเป็นอย่างนี้จริงๆ นะ แต่ถ้าพูดไปแล้วเดี๋ยวขาอ่อนหมดเลย

เวลาครูบาอาจารย์เราทำ ทำอย่างนั้นจริงๆ ถ้าทำอย่างนั้นจริงๆ เวลาเราจะแก้ไขหัวใจของเรา เราจะทำความจริงในใจของเรา เราทำกันมาหมดแล้ว

แล้วทีนี้ถ้าเป็นจริงอย่างนี้ เราอ่านนี่แล้ว พูดภาษาเรานะ เราชมโยมไง เราชมนะ เราชมว่ากล้าพูดว่าไม่ชอบแม่เลย แต่ก็รู้อยู่ว่าแม่มีบุญคุณมากน้อยขนาดไหน แสดงว่าโยมพูดความจริง นี่เราชม เราชมที่ไหน เราชมที่ว่าโยมรู้สึกตัวเองได้ดี

แล้วสิ่งที่มันเรื่องสุดวิสัย ความไม่ชอบ ความชอบ ความไม่ชอบมันเป็นเรื่องสิทธิส่วนบุคคล เอกสิทธิ์ เป็นสิทธิ์ภายใน มันเป็นนิสัยเป็นใจคอฝังรากลึกๆ นี่กรรมเก่า กรรมใหม่ อันนี้เห็นใจมาก

ถ้าเห็นใจมากแล้ว แต่ในปัจจุบันนี้มันยืนยันโดยข้อเท็จจริง เพราะเราเกิดในภพชาตินี้ เกิดเป็นพ่อเป็นแม่เป็นลูกกันมันชัดเจนอยู่แล้ว ไม่ต้องให้ใครมายุมาแหย่มาเสี้ยมใดๆ ทั้งสิ้น มันเป็นโอกาสของเราที่มันมีเวรมีกรรมต่อกันมา เราจะสร้างคุณงามความดี

เพราะในชาติปัจจุบันนี้เขามีสถานะเป็นพระอรหันต์ของเรา เราเป็นลูก สถานะในชาติปัจจุบันนี้มันเป็นปัจจุบัน เป็นวิทยาศาสตร์ชัดๆ ไม่ต้องเถียง ไม่ต้องเถียงเลย หน้าที่ของเราก้มหน้าก้มตา

หลวงตาท่านสอนไง แม้แต่แม่ผิดนะ เวลาเราทำงานด้วยกันแล้วแม่ผิด แล้วแม่โต้แย้งกัน หลวงตาท่านบอกไม่ได้ ยังไม่ให้เลยนะ แม้แต่แม่ผิดนะ ยังไม่ให้โต้ไม่ให้แย้ง กลืนเลือด ฝืนทนเพื่อพ่อแม่ ถ้าเป็นอภิชาตบุตร บุตรที่ดีงามอย่างนั้น แล้วถึงเวลาแล้วถ้าเป็นข้อเท็จจริง เราค่อยมาคุยกันว่ามันถูกมันผิดอย่างใด ถ้าเราแก้ไขขึ้นมาเพื่อให้การงานนั้นมันถูกต้อง ถ้ามันผิด ให้มันถูกต้อง

แม้แต่ท่านผิด หลวงตายังไม่ให้เถียงเลย แล้วนี่ท่านถูกต้องทั้งหมด แต่ใจของเรามันดี ดีได้เห็นกิเลสของเราไง ได้เห็นพฤติกรรมความไม่ดีของเรา ถึงบอกสงสารมาก สงสารแม่มาก แม่คงเสียใจมาก แล้วหัวใจดวงน้อยๆ นั้นน่ะเห็นใจเขาไหม หัวใจดวงน้อยๆ ที่เสียใจอยู่นั่นน่ะ

เราต้องแก้ไขที่เราแล้วพยายามทำตัวของเราให้ดีงาม เพื่ออุปัฏฐากพระอรหันต์ในภพชาตินี้ แล้วแก้ไขในชาตินี้ นี่เป็นสัจจะเป็นความจริง เป็นความจริงในชาตินี้ไง

ทำแค่นี้ ตั้งสติ ถ้ามันไม่ยอม มันอย่างไร ตั้งสติ เพราะว่าในชาติปัจจุบันไม่ต้องให้ใครมาบอก ชาติปัจจุบันจริงๆ แม่จริงๆ แล้วค่อยๆ แก้ไขไปๆ มันจะอ่อนลง

ธรรมโอสถสามารถรักษาได้ทั้งนั้น ถ้าเราฝืนทน ขมเป็นยา หวานเป็นลม ขมเป็นยา สิ่งที่มันขมเพราะกิเลสมันอยู่ในหัวใจของเรา ธรรมโอสถมันขื่นมันขม แต่มันเป็นยาดีงาม จะรักษาให้หัวใจหายจากเวรจากกรรม จบ

ถาม : เรื่อง “สมองตาย”

สมองตายยังได้ยินเสียง แต่สมาธิไม่ได้ยินเสียง เสียงดับหมดใช่ไหมคะ”

ตอบ : ถ้าสมองตายมันต้องบอกหน่วยแพทย์ฉุกเฉิน ไปถามสิ หน่วยแพทย์ฉุกเฉิน สมองตายได้ยินเสียงหรือไม่ได้ยินเสียง ไปถามพวกนั้น

แล้วสมาธิได้ยินเสียงหรือเสียงดับหมด มันต้องถามกรมสุขภาพจิต โทรเลย กรมสุขภาพจิตน่ะโทรเลย นี่ไง เพราะอะไร

สมาธิมีเสียงหรือไม่มีเสียง เพราะสมาธิเป็นเรื่องของจิตใช่ไหม ถ้าสมองตาย สมองตายก็แพทย์ฉุกเฉินไง โทรหน่วยฉุกเฉินเลย มาถึงมันยังมีลมหายใจหรือไม่ มีสัญญาณชีพหรือเปล่า ปั๊มหัวใจ ปั๊มหัวใจเลย แล้วส่งโรงพยาบาล สมองตายส่งโรงพยาบาล

แล้วถ้าสมองตาย หมอจะมากระซิบนะ คนนี้นะ มีอวัยวะที่ดีอยู่ สมองตายแล้ว อวัยวะยังใช้ได้ ตาหนึ่งคู่ หัวใจ ไต ตับ บริจาคไหม บริจาคเพื่อคนต่อไปนะ ทำบุญๆ สมองตายทำบุญได้นะ สมองตายทำบุญเลย อุทิศอวัยวะให้กับคนป่วยต่อไป คนป่วยนั้นเขาจะได้ฟื้นฟูมา คนตายได้บุญด้วย ถ้าสมองตาย

สมองก็สมอง สมองตายก็คือสมองตาย สมองตายได้ยินไม่ได้ยิน ต้องถามแพทย์ ถามแพทย์นะ

แล้วสมาธิได้ยินเสียงไม่ได้ยินเสียง ต้องถามกรมสุขภาพจิต ๓๐ เปอร์เซ็นต์ของประชากรไทยเป็นโรคซึมเศร้า ๘ เปอร์เซ็นต์ไม่แสดงอาการ ไอ้พวกซึมเศร้า ไอ้ภาวนาไปโดยจิตที่มันว่ามันไม่สมประกอบ มันไปร้อยแปดล่ะ

โธ่! ธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าปรารถนารื้อสัตว์ขนสัตว์นะ มันยิ่งใหญ่ มันอลังการ พร้อมจับสามโลกธาตุ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นสัตถาเทวมนุสสานัง สอนทั้งสามโลกธาตุ สอนทั้งพรหม สอนทั้งเทวดานู่นน่ะ

จะมาสมาธิได้ยินเสียงไม่ได้ยินเสียงอยู่นี่

ไอ้กรณีนี้มันจะเป็นกรณีอาราธนาเทศน์หรือเปล่า เราเทศน์ไว้เยอะแยะไปหมด สมาธิหลับตา สมาธิลืมตา สมาธิในสมุดดินสอ สมาธิชวนเชื่อ สมาธิจิตบำบัด สมาธิภาพลวงตา

จะอาราธนาเทศน์สมาธิสมองตายใช่ไหม

ถ้าอยากจะรู้ว่าสมองตายไม่สมองตาย สมาธิถูกต้องไม่ถูกต้อง ไปดูในเทศน์บนศาลาเราสิ ในเว็บไซต์เยอะแยะเลย สมาธิหลากหลาย แค่สมาธิหลากหลายนี่สมาธิผิดๆ นะ ที่ว่าหลับตาลืมตา หลับตาลืมตาสมาธิ

มันไม่ใช่สมาธิ หลับตาลืมตาไม่เกี่ยวกับสมาธิ หลับตาลืมตาก็เกี่ยวกับสมองตายนี่ไง ถ้าสมองตาย สมองก็ส่วนสมอง สมองตายแต่จิตมันยังอยู่ในร่าง ในหัวใจยังสูบฉีดเลือดอยู่ เลือดยังหมุนเวียนอยู่ นี่สมองตาย

หลับตาลืมตาก็เหมือนกัน หลับตาลืมตา จิตไม่เกี่ยว จิตไม่เกี่ยว

แล้วถ้าผิดปกติ กรมสุขภาพจิต โทรได้ ๒๔ ชั่วโมง ๒๔ ชั่วโมง เวลาถ้าสมองตายก็หน่วยแพทย์ฉุกเฉิน โทรหาหน่วยแพทย์ฉุกเฉินเลย หน่วยแพทย์ฉุกเฉินเดี๋ยวรถมารับ แล้วแก้ไขได้ แก้ไขไม่ได้ สมองตาย

แล้วสมาธิคิดได้ สมาธิคิดไม่ได้ กรมสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิตเขาบอกเลยนะ ห้ามภาวนานะ ภาวนาบ้าอย่างนี้เยอะแยะเลย ศรีธัญญาเข้าไป มึงบ้า มึงบ้า แล้วถามสิว่ามันบ้าจากสำนักไหนบ้าง สำนักไหนสอนมาให้อยู่ในศรีธัญญาอยู่นี่

เพราะธรรมชาติของจิต แล้วถ้าพูดถึงในการภาวนานะ ตั้งตนเป็นอาจารย์ ตั้งตนเป็นผู้สอน สมาธิ รู้ว่าเป็นสมาธิหรือไม่เป็นสมาธิ สมาธิมันเป็นอย่างไร อะไรเป็นสมาธิ

แล้วสมาธิได้ยินเสียง

ได้ยินเสียงก็ได้ยินเสียง

แล้วสมาธิเสียงดับหมด

อะไรมันดับ อะไรดับ

ขณิกสมาธิ อุปจารสมาธิ อัปปนาสมาธินะ เริ่มต้นของเรา มนุษย์มีสมาธิในสามัญสำนึกของมนุษย์ ถ้ามนุษย์ไม่มีสมาธิ ทางการแพทย์จะไม่บอกว่าสมาธิสั้น สมาธิยาว เด็กสมาธิสั้นหมายความว่าสมาธิเขาผิดปกติ ถึงได้เป็นเด็กสมาธิสั้น

โดยธรรมชาติของคน สมาธิเป็นปกติ เราก็เป็นปุถุชนคนหนาก็มีสมาธิแบบปุถุชนคนหนา นี่เป็นสมาธิ แล้วเวลาพวกนักวิจัย นักวิทยาศาสตร์เขาวิเคราะห์วิจัย เขาคำนวณอยู่อย่างนั้นน่ะ เขาจะนิ่งกว่า ถ้าเป็นนักวิจัยต่างๆ สมาธิเขาจะนิ่ง

เราสังเกตได้ เวลาคนถ้ามีสิ่งใดที่เกิดวิกฤติขึ้นมา คนที่เขามีสมาธินิ่งๆ เขาจะแก้วิกฤติได้โดยที่ไม่ตื่นตูม ไอ้คนสมาธิที่ไม่มั่นคง มีอะไรตกใจหมดเลย

เหมือนปัจจุบันนี้ เราเศร้าใจมาก เวลาดูถึงการโฆษณาเรื่องเครื่องรางของขลัง เรื่องหลอกลวงสังคม เรื่องหลอกลวงประชาชน เศร้าใจมาก มันเศร้าใจมากว่า พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติ ศาสนาประจำชาติ แล้วเราเป็นชาวพุทธ เขาให้ถือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เท่านั้น พุทธมามกะต้องปฏิญาณตนว่าถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์

ถ้าถึงพระธรรมๆ พระธรรมคือคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ใช่เครื่องรางของขลัง ผูกดวงผูกโชคชะตาราศี นั่นถือมงคลตื่นข่าวทั้งหมด การถือมงคลตื่นข่าวเป็นการขาดจากไตรสรณคมน์ ขาดจากการเป็นชาวพุทธ ขาดจากความเป็นพุทธมามกะ

การเป็นพุทธมามกะมันต้องถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์

พระพุทธคือองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นศาสดาของเรา ธรรมและวินัยเป็นศาสดาของเรา

พระธรรม พระธรรมคือคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หัวใจของมันคืออริยสัจ ทุกข์ เหตุให้เกิดทุกข์ ทุกข์ดับ วิธีการดับทุกข์

แล้วถึงพระสงฆ์ๆ พระอัญญาโกณฑัญญะ พระสงฆ์คือพระสงฆ์ที่มีคุณธรรมในหัวใจนั้น พระสงฆ์ที่เขารู้เขาเห็นว่าพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์มีคุณค่ามากน้อยขนาดไหน

ถ้าพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์มีคุณค่ามากน้อยขนาดไหน เขาพยายามทำหัวใจของเขา เช่น หลวงตาพระมหาบัวเวลาท่านสิ้นกิเลสของท่านไป ท่านบอกพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ รวมลงเป็นหนึ่งในหัวใจของหลวงตาเลย เป็นสัจธรรม เป็นคุณธรรมขึ้นมาจากใจอันนั้นเลย

แล้วท่านใช้ชีวิตของท่านเรียบง่าย ใช้ชีวิตของท่านติดดิน ไม่มีอะไรที่สูงส่งไปกว่าคุณธรรมในใจดวงนั้นเลย พอถึงเวลาท่านออกมาโครงการช่วยชาติฯ ต่างหาก ท่านถึงเอาคุณธรรมของท่านออกมาเป็นการันตีความสะอาดบริสุทธิ์ในการกระทำนั้นเพื่อสังคมโลก เพื่อช่วยสงเคราะห์โลก นี้เป็นคุณงามความดีที่ท่านเสียสละ เสียสละขึ้นมาเพื่อความสงบสุขของประชากร ๖๐ ล้านคน

นั่นเวลาท่านจะเสียสละ ท่านเสียสละเพื่อสังคม เสียสละเพื่อสาธารณะ แล้วท่านเหนื่อยยากมากขึ้นโดยไม่มีสิ่งใดเลย ทุกคนก็อิจฉาตาร้อน อยากดัง อยากให้เขารู้จัก

ความอยากเป็นกิเลส ความไม่มีสติสัมปชัญญะเที่ยวกว้านฟืนกว้านไฟมาเผาตนเอง แต่ถ้าเป็นความจริงๆ นะ เรื่องอย่างนี้ไร้สาระมากเลย

ถ้าเป็นสำนักปฏิบัติ อย่างน้อยเรื่องสมาธิก็ควรรู้ว่าเรื่องเป็นสมาธิควรเป็นอย่างไร เพราะองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสอนเรื่องอริยสัจ ไม่ได้สอนเรื่องสมาธิ

แล้วเวลาทำสมาธิๆ เราไปยกกันเองว่าเป็นสมาธิให้มันเด่นขึ้นมา แต่ความจริง หลวงปู่เสาร์ หลวงปู่มั่น ครูบาอาจารย์ของเราท่านให้ทำความสงบของใจ ทำความสงบของใจ ถ้าใจมันสงบระงับแล้วเราค่อยมาแยกแยะว่า ศีล สมาธิ ปัญญา

ทำไมถึงต้องแยกศีล แยกสมาธิ แยกปัญญา

การแยกศีล แยกสมาธิ แยกปัญญา ก็แยกมาจากการเริ่มต้นของการประพฤติปฏิบัติเรานี่ไง ถ้าเรามีศีลสมบูรณ์แบบ ศีลของเราเป็นสัมมาทิฏฐิ เวลาทำความสงบของใจเข้ามาแล้วมันจะเป็นสัมมาสมาธิ

เพราะศีล ๕ ศีล ๕ ไม่ระรานใคร ไม่ลักของใคร ไม่ผิดในธรรมของใคร ไม่ขโมยธรรมะของใคร ไม่แซงหน้าแซงหลังอวดดีกับใคร ไม่โกหกไม่มดเท็จ ไม่เมาในธรรม ไม่เมา ศีล ๕ ถ้าเป็นสมาธิมันก็เป็นสัมมาสมาธิ ถ้าสมาธิที่ดีงาม ถ้ามันเป็นปัญญาขึ้นมามันจะเป็นภาวนามยปัญญา นี่พระพุทธศาสนานะ ไม่ได้สมองตาย

สมองตาย สมองเป็น สมาธิเป็น สมาธิตาย ไร้สาระ เพียงแต่เรื่องที่มันเกิดขึ้นเพราะพวกคุณเอาเรื่องนี้เป็นหลักการอบรมบ่มเพาะชาวพุทธกันเอง เราถึงได้ออกมาบอกว่ามันไม่มีสมาธิหลับตาและสมาธิลืมตา แล้วก็ไม่มีสมาธิในตำรา ไม่มีสมาธิในสมุดดินสอ ไม่มี ไม่มี

มันมีแต่สมาธิเกิดที่จิต จิตของคนถ้ามีความสงบระงับเข้ามาเป็นสัมมาสมาธิ ถ้าเป็นสัมมาสมาธิแล้ว แล้วถ้ายกขึ้นสู่ปัญญา นั่นมันเป็นการประพฤติปฏิบัติ มันไปอีกกรณีหนึ่ง อีกกรณีหนึ่งเพราะอะไร

เพราะเวลาหลวงปู่มั่นท่านอบรมบ่มเพาะ “จิตเป็นอย่างไร จิตเป็นอย่างไร”

จิตเป็นสมาธิหรือไม่เป็นสมาธิ ถ้าจิตเป็นสมาธิขึ้นมา ในวัดในวามันสงบราบเรียบไปหมดเลย เพราะทุกคนก็ต่างดูแลจิตของตน เพราะข้อวัตรทุกคนก็รู้อยู่แล้ว เหมือนเครื่องยนต์ที่มันสมบูรณ์แบบ มันติดเครื่องแล้วเครื่องมันไปทำงานของมันโดยสมบูรณ์แบบไง อะไหล่แต่ละตัว เครื่องยนต์แต่ละตัวมันทำงานตามหน้าที่ของมัน

นี่ก็เหมือนกัน พระในวัด พระในวัดนะ สิ่งที่เป็นวัดก็เป็นสังคมสงฆ์ สังคมสงฆ์ก็มีหมู่คณะ มีสงฆ์ สงฆ์บวชใหม่เป็นนวกะ หน้าที่ก็ทำความสะอาด ทำพื้นฐานขึ้นมา หน้าที่ของผู้ที่อยู่เก่าเขาก็ดูแลอบรมบ่มเพาะหัวใจของเขา แล้วก็ดูแลครูบาอาจารย์

ครูบาอาจารย์ก็เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก็เป่ากระหม่อมๆ คุ้มครองความคิด คุ้มครองคนปฏิบัติที่มันจะฟุ้งซ่าน มันจะเพ่นพ่าน มันจะอวดตัวว่าเป็นพระอรหันต์ มันจะอวดตัวว่ามันเก่งอย่างนี้ ครูบาอาจารย์คอยเคาะๆๆ เคาะมันไว้ไม่ให้มันโผล่มาไง

นี่ไง เครื่องยนต์มันก็ไปสมบูรณ์แบบ สะดวก วิเคราะห์ของมัน

มาสมัยยุคหนึ่ง “เฮ้ย! พระกรรมฐานดังเว้ย อู๋ย! พระป่าเขาทำอย่างนั้นน่ะ”

เลียนแบบ แล้วอยากทำ แล้วทำไม่เป็น ก็เลยบอก “ไม่รู้จักสมาธิก็สอนสมาธิได้”

เศร้า คำพูดอย่างนี้ ในพระพุทธศาสนามันไม่ควรมี คนที่ทำสมาธิไม่เป็นก็สอนสมาธิ แล้วมันจะมีสมาธิขึ้นมาได้อย่างไร ไม่รู้จักสมาธิก็สอนสมาธิได้ มันเป็นไปได้อย่างไร

ต่อไปนี้ใครจะเป็นครูประชาบาลก็ได้ ใครจะสอนโรงเรียน มหาวิทยาลัยก็ได้ ใครทำอะไรก็ได้ เพราะทำสมาธิไม่เป็นก็สอนสมาธิได้ไง มันเป็นไปได้อย่างไร

ในโรงเรียนประชาบาล เอ็งไม่มีวุฒิภาวะ เอ็งจะสอบเข้าเป็นข้าราชการได้อย่างไร ในมหาวิทยาลัย ถ้าเอ็งไม่มีวุฒิภาวะ เอ็งจะสมัครเข้ามาได้อย่างไร เอ็งจะทำทางวิชาการขึ้นมาเป็นศาสตราจารย์ ดอกเตอร์ขึ้นมาได้อย่างไร เอ็งจะทำอะไรกัน มันก็ต้องเป็นชั้นเป็นตอนขึ้นมาสิ

“ไม่เป็นสมาธิก็สอนได้”

เราเห็นผลของการเสื่อมไปของสังคม เราเห็นแล้วถึงว่า คนที่ทำดี ในพระไตรปิฎกนะ วินัยทุกข้อบัญญัติเพื่อข่มคนหน้าด้าน ไอ้คนหน้าด้านหน้าทนกดมันไว้ ต้องส่งเสริมคนดี คนดีคนที่ถูกต้องดีงามควรส่งเสริม ไอ้พวกที่ศรัทธาอยู่แล้วให้ศรัทธามากขึ้น ไอ้พวกไม่ศรัทธาให้มาศรัทธาในพระพุทธศาสนาเพื่อประโยชน์กับเขา

นี่ในพระไตรปิฎกนะ ต้องส่งเสริมคนที่ควรส่งเสริม ส่งเสริมคนที่ดีงาม ส่งเสริมคนที่ทำถูกต้อง

หลวงปู่เสาร์ หลวงปู่มั่น ครูบาอาจารย์เราท่านส่งเสริมพวกนี้ขึ้นมาให้มันถูกต้องดีงาม แล้วในวงปฏิบัติมันก็ถูกต้องดีงามมา มันไม่มีหรอกสมาธิหลับตาลืมตา มันไม่เคยมี ในพระไตรปิฎกก็ไม่มี

ถ้าจะมีนะ กรมสุขภาพจิต โทรเลย ดิฉันต้องหลับตาหรือลืมตาคะ ดิฉันจะทำสมาธิควรจะหลับตาหรือลืมตาคะ แล้วก็ฝึกสมาธิโดยสมาธิบอก ไม่เป็นสมาธิก็สอนสมาธิได้

ต่อไปกรมสามัญศึกษาต่างๆ ไม่ต้องเดือดร้อนแล้วนะ ใครๆ ก็สอนได้ โรงเรียนเดี๋ยวก็สอน ชุมชนใดก็สอนกันเอง ชุมชนใดเขาก็สอนชุมชนนั้นน่ะ เพราะว่าไม่ต้องมีวุฒิภาวะ ไม่ต้องมีบัตรข้าราชการก็ทำได้ ทำได้ทั้งสิ้น

มันเป็นความเสื่อมของพระพุทธศาสนา พระพุทธศาสนาถึงยุคเสื่อมแล้วหรืออย่างไร ถึงว่าไม่มีหลักไม่มีเกณฑ์ใดๆ มาเป็นหลักเกณฑ์เลย

ถ้ามีหลักเกณฑ์ คันถธุระ ฝ่ายปกครองเขาก็ปกครองของเขา แล้วเวลาปกครองของเขา ถ้าวิปัสสนาธุระ ถ้าครูบาอาจารย์ที่ท่านประพฤติปฏิบัติ ถ้าความเป็นจริง อย่างเช่นหลวงปู่เสาร์ หลวงปู่มั่นเริ่มต้นท่านประพฤติปฏิบัติมาท่านก็โดนฝ่ายคันถธุระบีบคั้น ปิดกั้นว่ามันจะเด่นเกินไป จนหลวงปู่เสาร์ หลวงปู่มั่นท่านพยายามหนีจากอุบลฯ มาต่างๆ

สุดท้ายแล้วทางฝ่ายคันถธุระเขาสารภาพเอง การเผยแผ่ธรรม เผยแผ่ธรรมเผยแผ่แบบวิปัสสนาธุระมันเข้าถึงหัวใจของประชาชนได้มากกว่า มันได้ประโยชน์ได้มากกว่า คันถธุระจะไปให้เขาศึกษาให้เขาร่ำเรียน เขาก็ไม่มีเวลามาศึกษาเล่าเรียนไง เขาก็ยอมรับนะ

แล้วในปัจจุบันนี้ฝ่ายปกครองเป็นคันถธุระ แล้ววิปัสสนาธุระ ถ้ามีชื่อเสียงเขาก็เกรงใจ โอ้โฮ! เขาลูกศิษย์ลูกหาเยอะ คนเยอะ

คนโง่มาก คนฉลาดมาก ไม่เป็นสมาธิก็สอนได้ มันมีอยู่ที่ไหนในโลกนี้ เราไม่ต้องเรียนกันอีกแล้วต่อไปนี้ ไม่ต้องเรียนเลย สอนได้เลย มันมีอยู่ที่ไหนในโลกนี้ มันไม่มีอยู่แล้ว ความเป็นจริงในโลกมันก็ไม่มี แล้วมันมีอยู่ในศาสนาได้อย่างไร

นี่ไง มันก็เลยว่าสมองตาย สมองตาย สมาธิได้ยินเสียงไม่ได้ยินเสียง

อันนี้เราคิดว่า ครั้งที่แล้วเราก็ตอบ เราตอบไปด้วยพระพุทธศาสนา ธรรมโอสถชโลมชาวพุทธทั้งหมด ชาวพุทธที่ใดที่ทุกข์ที่ยาก ทุกข์ยากเรื่องอะไรก็ช่วยเหลือเจือจานกันแบบนั้น แต่เรื่องสมองตาย เรื่องสมาธิ พอพูดมาเราก็ตอบไปด้วยความไร้เดียงสา แต่ถ้ามันบอกสมองตาย ๒ ครั้ง ๓ ครั้ง มันก็เท่ากับหลับตาลืมตาไหม

หลับตาลืมตายังทำสมาธิไม่ได้เลย ฉะนั้น สมองตายทำได้หรือเปล่า ลองดูซิไอ้หงบมันจะไปทางไหน สมองตาย

โธ่! คนเป็นๆ ทำสมาธิยังจะเกือบตายเลย แล้วสมองตายมันจะทำสมาธิ

หน่วยแพทย์ฉุกเฉิน หน่วยแพทย์ฉุกเฉินดีกว่าเราเยอะเลย เครื่องมือแพทย์เขาพร้อม ถ้าสมาธิสมองตายนะ หน่วยแพทย์ฉุกเฉิน

ถ้าสมาธิได้ยินเสียงไม่ได้ยินเสียง กรมสุขภาพจิต ถามกรมสุขภาพจิตเลย แล้วกรมสุขภาพจิต สิ่งต่างๆ เขาวิเคราะห์วิจัย เขารับคนไข้ เขารับคนไข้ไว้มาก แล้วคนไข้ทำไมเป็นอย่างนี้ “ก็พวกภาวนาพุทโธไง คุยกับเทพ บ่นทั้งวันเลย”

จิตของคนมันบกพร่องอยู่แล้ว จิตของคนบางคนมันบกพร่อง ขาดเขิน แล้วไม่มีทางออก เวลาอยากจะหาทางออกก็เกิดเป็นมนุษย์ไง พอเกิดเป็นมนุษย์ เกิดมาพบพระพุทธศาสนา ก็ธรรมโอสถสามารถจะแก้ไขจะเจือจานได้ ก็จิตบกพร่องอยู่แล้วก็มาปฏิบัติ เวลาปฏิบัติมันก็จินตนาการไปเลยล่ะ “วิปัสสนาๆ โอ๋ย! ใช้ปัญญาเลอเลิศ โอ๋ย! คุยกับเทพเลย”

หลวงปู่มั่นคุ้มครองนี่ไง หลวงปู่มั่น หลวงตาพระมหาบัว เวลาท่านคุ้มครองนักปฏิบัติก็คุ้มครองเพื่อไม่ให้สติแตก ไม่ให้ผิดพลาด ไม่ให้มันทำลายไป เพราะจิตแต่ละดวง จิตที่เวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏะมันมีคุณค่ามาก

หลวงตาท่านไปไหนท่านไปเอาหัวใจของคน ท่านไม่ไปเอาทรัพย์ของใคร ท่านไม่ต้องการศรัทธาของใคร แต่ท่านต้องการหัวใจของคนให้หัวใจของคนมีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ให้มีรัตนตรัยในหัวใจของเขา

หัวใจนี้มีคุณค่ามาก หลวงตาท่านไปไหนท่านบอกว่าท่านไปเอาใจคน มาสวนแสงธรรม มาสวนแสงธรรมแสนทุกข์แสนยากก็มาเพื่อหัวใจคน แต่เวลาโครงการช่วยชาติฯ โครงการช่วยชาติฯ มันต้องใช้เงินใช้ทองเพื่อเป็นกองทุน เป็นทุนช่วยชาติ

เวลาคนมีศรัทธามีความเชื่อบริจาคให้ท่านมาก ท่านตินะ ท่านเตือนว่า ทรัพย์สมบัติมันหาได้ยาก การจะให้ต้องให้ด้วยความเป็นกลาง ด้วยความพอดี อย่าให้มากเกินไป ไอ้ที่พูดๆ อยู่นี่ พูดแต่คนที่มันไม่ให้ คนที่มี คนที่จะช่วยเหลือได้มันไม่ยอมช่วยเหลือนะ พูดเพื่อตรงนั้น

เวลาคนมาช่วยเหลือมากขึ้นมา ท่านบอก ท่านทำให้ลูกศิษย์ของท่านบอบช้ำ

การเสียสละ การกระทำ มันมีความบอบช้ำ มีการขาดแคลน ท่านเอาหัวใจคน หัวใจท่านยังรู้ได้ ทำไมท่านไม่รู้เรื่องเงินทอง เรื่องเศรษฐกิจในหัวใจคน ทำไมท่านจะไม่รู้ ท่านรู้ทั้งนั้นน่ะ แต่ท่านก็ทำเพื่อธรรม ทำเพื่อคุณงามความดีไง

ครูบาอาจารย์เราท่านทำขึ้นมา ท่านทำเพื่อสามโลกธาตุไง ใจที่เป็นธรรมเขาไม่คิดถึงตัวเองหรอก ใจที่เป็นธรรมเขาคิดถึงสาธารณะ เขาคิดถึงสามโลกธาตุ นี่ใจที่เป็นธรรม เขาไม่อยากอวดด้วยว่าเขาเป็นพระอรหันต์หรือไม่เป็นพระอรหันต์ เขาไม่ต้องการลูกศิษย์ด้วย เขาไม่ต้องการให้ใครมาแบกรับภาระที่ให้มันวุ่นวายอีกด้วย นี่ท่านทำของท่าน

เวลาพระในวัดท่านตอนเริ่มต้นมีแค่ ๑๘ องค์ ไม่เอามากกว่านั้น เพราะสร้างพระเป็นๆ สร้างยาก สร้างพระพุทธรูป หล่อพระที่โรงงานหล่อได้เป็นล้าน สร้างพระเป็นๆ มันสร้างได้ยาก แต่เพราะถึงเวลาจำเป็น ครูบาอาจารย์ที่เป็นธรรมจริงๆ หลวงปู่ขาวล่วงไป ครูบาอาจารย์ล่วงไป ท่านถึงเปิดวัดของท่านมากขึ้น เพราะผู้อบรมบ่มเพาะ ผู้จะคุ้มครองไม่ให้มันฟุ้งซ่าน ไม่ให้มันบ้าบอคอแตก มันหาได้ยาก ท่านรู้อยู่แก่ใจของท่าน

ฉะนั้น พอมันหาได้ยาก เวลาท่านถึงว่า ถ้าจะรับใครมามันต้องคุ้มครองดูแลหัวใจเขาได้ แล้วคุ้มครองให้มันถูกต้องดีงามด้วย แล้วถ้ามันไม่ดีงาม มันทำไม่ได้ ก็ค่อยๆ บ่มเพาะมันขึ้นไป

นี่พูดถึงไง นี่พูดถึงว่าวิปัสสนาธุระไง

ฉะนั้นที่ว่า ไอ้หลับตาลืมตา ไอ้สมองตาย ไปดูในเว็บไซต์นะ เทศน์บนศาลา มันมีทุกเวอร์ชันเลยล่ะ ไอ้สมาธิหลากหลาย แล้วยังไม่จบด้วย ยังมีต่อ ยังมีต่อไปเรื่อยๆ เพื่อเตือนสังคมไง

ทำสมาธิไม่เป็นสอนสมาธิไม่ได้ คนไม่เคยกินอาหารจะไม่รู้ว่าอาหารอะไรมันดีต่อสุขภาพและไม่ดีต่อสุขภาพ คนที่เป็นนักวิทยาศาสตร์เขารู้ได้ว่าอะไรมีดีกับสุขภาพ อะไรไม่ดีกับสุขภาพ เขาถึงจะให้บุคคลคนนั้นได้กินตาม

คนที่ไม่รู้เลย เพราะทำสมาธิไม่เป็นมันไม่รู้อะไรเลยก็สอนสมาธิได้ มันแปลก เราเห็นแล้วเราถึงบอกเป็นยุคเสื่อม

ยุคที่เจริญนะ ครูบาอาจารย์ที่เจริญท่านส่งเสริมขึ้นมา ยุคเสื่อมเพราะมันไม่มีกึ๋น มันไม่มีความรู้จริง มันไม่เคยมีความเป็นจริงในหัวใจ มันถึงพูดออกมาโดยความไม่อายไง “ไม่เป็นสมาธิก็สอนสมาธิได้ สมาธิหลับตาเป็นสมาธิมืดบอด สมาธิลืมตามันแจ่มใส”

สมาธิลืมตาก็สมองตายไง นอนสมองตายตาแจ๋ว สมาธิลืมตา เออ!

สมาธิมันเป็นสมาธิ สัมมาสมาธิ สมาธิเกิดจากจิต เวลาเกิดสมาธิแล้วถ้ายกขึ้นสู่วิปัสสนาเป็น โดยระบบของครูบาอาจารย์ของเรา ไม่ใช่หรอก ระบบของพระพุทธเจ้า ระบบของอริยสัจ แต่ครูบาอาจารย์เราท่านฝึกหัดแล้วเอาอริยสัจ เอาสัจธรรมของพระพุทธเจ้าเป็นตัวตั้ง แล้วท่านประพฤติปฏิบัติในใจของท่านมันเป็นจริงขึ้นมา ท่านถึงสาธุ กราบพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ด้วยหัวใจไง

ถ้ามันยกขึ้นสู่วิปัสสนาได้ คำว่า “ยกขึ้นสู่วิปัสสนา” นั่นขั้นของปัญญา

ขั้นของสมาธิ หลวงตาบอก สมาธิจับ ปัญญาตัด

สมาธิแก้กิเลสไม่ได้ ในทางคันถธุระ ทางวิชาการเขาแซว “ไอ้พวกสมถะ ไอ้พุทโธๆ สมาธิแก้กิเลสไม่ได้”

สมาธิแก้กิเลสไม่ได้หรอก แต่ถ้าไม่มีสมาธิมันฟุ้งซ่านอยู่ตลอดเวลา มันสกปรกอยู่ตลอดเวลา มันจะใช้ปัญญาอย่างไร ก็ปัญญากิเลสทั้งสิ้น มันเป็นวิปัสสนาไปไม่ได้ มันเป็นจินตนาการ มันเป็นตรรกะ มันเป็นความคิดของมนุษย์ ความคิดของโลก ความคิดของนวนิยาย ธรรมะ ๒ ภพ ทวิภพ ๓ ภพ ๔ ภพนั่นน่ะชอบ เขียนนิยายธรรมะมันจินตนาการได้ แต่มันไม่เคยเห็นภาวนามยปัญญาไง ไม่รู้จักหรอก

แล้วถ้ามันเกิดภาวนามยปัญญา ปัญญาเกิดจากการภาวนา มันถึงจะย้อนกลับ เฮ้ย! นี่กูหลับตาหรือกูลืมตาวะ ไอ้หลับตากับลืมตามันไม่เกิดปัญญาเลยว่ะ ไอ้ลืมตา ไอ้โลกียะ ไอ้โลกุตตระ บ้าบอคอแตกน่ะ โลกียะทั้งหมด เกิดจากใจ เกิดจากความคิดต่างๆ เพราะโลกทัศน์ นั่นคือโลกียะทั้งหมด

ทำสัมมาสมาธิ สัมมาสมาธิเป็นสากล สัมมาสมาธิ

สมาธินี้จิตทุกลัทธิ ทุกนิกาย ทุกศาสนา ทำสมาธิได้ เพราะเขามีหัวใจ มนุษย์ทำสมาธิได้ แต่สมาธินี้เป็นสัมมาสมาธิในพระพุทธศาสนาหรือสมาธิของลัทธิความเชื่อเขา

ลัทธิความเชื่อเขา พอเป็นสมาธิแล้วมันก็จะไปออกทางอภิญญา ออกทางคุณวิเศษ ออกทางความรู้พิเศษของจิต แต่ไม่ใช่ปัญญา

เวลาปัญญามันจะเกิดขึ้นมันเกิดจากเห็นสติปัฏฐาน ๔ การเห็นสติปัฏฐาน ๔ ขั้นของปัญญา พอเห็นสติปัฏฐาน ๔ ยกขึ้น มันรู้เอง เป็นปัจจัตตัง สันทิฏฐิโก มันรู้เอง มันเห็นเอง มันเข้าใจเอง แล้วมันก็มหัศจรรย์เองไง

แล้วพอมันมาเห็นไอ้หลับตาลืมตา ไอ้ไม่รู้สมาธิก็สอนได้ เศร้าไหม

คนคนหนึ่ง ครูบาอาจารย์วงกรรมฐาน หลวงปู่เสาร์ หลวงปู่มั่นท่านทำความรู้แจ้งในใจของท่าน แจ่มแจ้งรู้จริงในใจของท่าน แล้วคุ้มครองดูแลธรรมทายาทให้ลูกศิษย์ลูกหาพยายามค้ำจุนพระพุทธศาสนา ค้ำจุนสัญชาติไทย

แล้วไอ้พวกบ้าบอคอแตกเห็นว่าวงการปฏิบัติมันเชิดชูบูชาศาสนา มันก็เลยต้องสมาธิสมองตาย ก็ต้องไปกรมสุขภาพจิต ไปแพทย์ฉุกเฉิน

กรมแพทย์ฉุกเฉินมันเป็นนายแพทย์ มันเป็นงบประมาณของรัฐบาล มันเป็นการคุ้มครองดูแลของโลก ไอ้หลับตาลืมตา ทำสมาธิไม่เป็นก็สอนสมาธิได้ ต้องกรมสุขภาพจิต

๓๐ เปอร์เซ็นต์ของประชากรไทยเป็นโรคซึมเศร้า ๓๐ เปอร์เซ็นต์ของประชากรไทย แล้วถ้าจิตของเขาไม่ปกติแล้วเขามาวิปัสสนาโดยที่เอากิเลสโถมเข้าไป เอากิเลสกระทุ้งเข้าไป แล้วเขาจะไปไหนกันน่ะ เขาจะไปไหนกัน เอ็งรู้ไหม เอ็งทำอะไรเพื่อศาสนากันบ้าง

นี่พูดถึงนะ ฉะนั้นบอกว่า ไอ้สมองตายให้จบนะ คราวนี้สมองตายจบแล้ว อย่าเขียนมาอีก เขียนมาคราวนี้ลงถังขยะ เอวัง