พระธรรมที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้เองโดยชอบ มีค่ามาก เหนือโลก เหนือวัฏฏะ และมีอยู่ในดวงจิตทุกดวง พระพุทธองค์ทรงค้นพบธรรม ทรงกราบธรรมเท่านั้น การเผยแผ่ธรรมไม่ได้สอนเรื่องการทำสมาธิ แต่สอนถึงที่สุดแห่งธรรม คือ วิมุตติธรรม ทรงสอนสัจธรรม อริยสัจ ศีล สมาธิ ปัญญา ฯลฯ ส่วนสมาธิเป็นทางผ่าน เป็นเครื่องอาศัย เป็นที่พักใจ

เธอจงมีธรรมเป็นที่พึ่งเถิด และ ธรรมทั้งหลายมาแต่เหตุ เป็นพุทธพจน์ที่กึกก้องกังวาลและทันสมัย ท่านพระอาจารย์สงบ มนสฺสนฺโต รู้จริง ท่านสอนให้พึ่งธรรมและชี้เข้าไปสู่ต้นเหตุ โดยเมตตาตอบผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร ให้สร้างเหตุ สร้างกุศลธรรมไว้เป็นเครื่องคุ้มครองและให้ยึดพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งเท่านั้น ไม่ถือมงคลตื่นข่าว ให้ถือกาลามสูตรและขวนขวายปฏิบัติบูชา ส่วนพระเล่นเฟซบุ๊กไม่ปฏิบัติ ถือว่าประมาทอยู่

สำหรับกัณฑ์นอกกาย นอกใจ เทศน์ตอบการพิจารณากายระดับปุถุชน กับ พระอริยบุคคล ไว้ละเอียดชัดเจน ซึ่งวุฒิภาวะปุถุชนยังเป็นเรื่องนอกกาย นอกใจ นอกเรื่อง ล้วนเป็นจิตส่งออก เป็นมิจฉาสมาธิ ปัญญาก็เป็นจินตนาการนึกเอา ต้องทำความสงบใจเป็นสัมมาสมาธิก่อน เมื่อเป็นสมาธิจริง เห็นกายจริง วิปัสสนาจริง จึงสำรอกคายกิเลส และการปฏิบัติไม่มีสูตรสำเร็จ ให้อยู่กับปัจจุบันธรรม หากขยันหมั่นเพียรปฏิบัติจริงๆ จะใกล้ชิดเข้าถึงพระธรรมและพ้นจากทุกข์จริงๆ สมดังคำ “เราจะล่วงพ้นทุกข์ด้วยความเพียร”