จิตตั้งมั่นได้จากการทำสมาธิ ท่านพระอาจารย์สงบ มนสฺสนฺโต เมตตาสอนให้บริกรรมพุทโธ ซึ่งง่ายกว่าใช้ปัญญาอบรมสมาธิ หรือการดูจิต การตามให้ทันจิต ให้ทันความคิด เพราะการดูจิตต้องใช้สติปัญญามาก จิตส่งออก อันตรายกว่าการบริกรรมพุทโธ หลวงปู่มั่นจึงเน้นสอนพุทโธและสั่งไว้ ให้อยู่กับพุทโธ อยู่กับผู้รู้จะไม่เสีย เวลาปฏิบัติลับๆ ล่อๆ ให้กิเลสต่อรอง ทำไม่ได้จริง จิตมีอาการดิ่งวูบ หรือจิตส่งออกรู้เห็นภายนอก รู้วาระจิต ซึ่งไม่เข้าสู่อริยสัจ ให้กลับมาพุทโธ ด้วยสมาธิแก้กิเลสไม่ได้ แต่ไม่มีสมาธิก็ไม่มีภาวนามยปัญญา เมื่อเกิดสัมมาสมาธิ คือ จิตตั้งมั่นแล้วเห็นสติปัฏฐาน ๔ ตามความเป็นจริงให้ยกขึ้นสู่วิปัสสนา

ในการปฏิบัติต้องมีศีล สมาธิ ปัญญา พระที่ทำผิดปาราชิกเป็นตาลยอดด้วน มรรคผลนิพพานจะปิดกั้น เมื่อสึกออกไป สำนึกผิดแล้วทำความดี สวรรค์จะไม่ปิดกั้น ส่วนการถือพระรัตนตรัย เมื่อมีวัฒนธรรมมาเกี่ยวข้อง ผู้ที่ถือเคร่งครัดต้องมีอุดมการณ์ ต้องมีปัญญาไม่ให้กระทบครอบครัวและสังคม เมื่อปฏิบัติแล้วมีความคิดไม่ดีผุดขึ้นมา ให้ใช้สติปัญญาและให้ขอขมาพระรัตนตรัยก็จะค่อยหายไป ตามปรกติกิเลสจะสอดแทรกธรรมตลอด อุปมาสวะบนน้ำ ไม่ให้ประมาท ให้ตั้งสติ ตั้งใจปฏิบัติจริงจังโดยยึดกาลามสูตรจนจิตตั้งมั่นได้แล้ว จิตที่ฝึกดีแล้วนำสุขมาให้ ย่อมเกิดอจลศรัทธา มุ่งปฏิบัติเพื่อพระนิพพานบรมสุขต่อไป