ธรรมมิตรภาพ ท่านพระอาจารย์สงบ มนสฺสนฺโต แสดงธรรมสืบทอดพระศาสนาและวงกรรมฐานอย่างรู้จริง จึงเข้มข้น ดุเด็ดเผ็ดร้อน

อริยสัจมีหนึ่งเดียว หลวงปู่เสาร์ หลวงปู่มั่น และครูบาอาจารย์ “เพชรน้ำหนึ่ง” ทั้งหลาย สละชีวิตปฏิบัติเพื่อบูชาธรรม มีสัมมาสมาธิ มีขณะจิตคือนิโรธ คือความดับทุกข์ มีสมุทเฉจปหาน จึงมีธรรมจริง เอโก ธมฺโม ธรรมเป็นหนึ่งไม่มีสองในใจเหมือนกันและไม่ขัดแย้งกัน

แต่ในปัจจุบันวงกรรมฐานและนักปฏิบัติส่วนใหญ่ เช่น พวกดูจิต พวกหลับตาลืมตาทำสมาธิ พวกปฏิเสธขณะจิต พวกนี้สมาธิทำไม่เป็น ไม่มีสัมมาสมาธิ ไม่มีขณะจิต ไม่มีสมุทเฉจปหาน จึงไม่มีธรรมจริงในใจ การปฏิบัติก็บูชากิเลส ธรรมที่มีจึงเป็นธรรมมิตรภาพ เป็นมิตรกับกิเลส เป็นธรรมในกะลา ไปจำนนถูกกิเลสครอบงำ ปฏิบัติไปด้วยสัญชาตญาณนึกคิดทึกทักเอา จึงไม่มีปัญญาญาณค้นหาทำลายกิเลสผู้ก่อการอันเป็นเจ้าวัฏจักร เมื่อปฏิบัติว่างๆ ก็อ้างเป็นสมาธิ สัมมาสมาธิทำไม่ได้ ก็ให้ใช้ปัญญาไปเลย เป็นกิเลสบิดพลิ้วทำลายย่ำยีพระศาสนาและหลอกลวงคน

หากปฏิบัติธรรม สมควรแก่ธรรม โดยปฏิบัติตามปฏิปทาของ หลวงปู่เสาร์ หลวงปู่มั่น ถึงที่สุดย่อมเกิด เอโก ธมฺโม ธรรมจริงในใจ เป็นธรรมธาตุ เป็น ปจฺจตฺตํ สนฺทิฏฺฐิโก เป็นศาสนทายาทธรรมของ องค์พระบรมศาสดาและวงกรรมฐานสืบทอดพระศาสนาอย่างแท้จริง