เกิดเป็นมนุษย์พบพระพุทธศาสนา ให้พยายามค้นคว้าสัจธรรม ทำกับธรรม ให้ทำสมาธิอันเป็นพื้นฐานสำคัญก่อน โดยพุทโธหรือปัญญาอบรมสมาธิ ถ้ามีสมาธิจะแยกจากโลกมาเป็นธรรม ให้ฝึกหัดใช้ปัญญา ท่านพระอาจารย์สงบ มนสฺสนฺโต สอนผู้ฝึกหัดใหม่ให้วางใจเป็นกลาง ทำจริงจังต่อเนื่อง ไม่ทำเป็นพิธี ไม่ไปคาดหมายท้อแท้ ให้ปฏิบัติบูชาไป ถ้าทำสิ่งใดดี ให้ทำสิ่งนั้น “เวลาภาวนาโง่ยิ่งกว่าหมาตาย” ต้องมีอุบายพลิกแพลง ในการปฏิบัติตามความเป็นจริง รสแห่งธรรมชนะรสทั้งปวง ต้องรู้เองเห็นเอง เห็นสติปัฏฐาน ๔ เป็น ปจฺจตฺตํ สนฺทิฏฺฐิโก

การครองเรือนแสนยาก สามีนอกใจโกหก ศีลเศร้าหมอง ให้อภัย เจรจากันและให้รักษาใจด้วยพุทโธ การทำงานวิจัยต้องฆ่าสัตว์ ผิดศีล แต่ทำเพื่อประโยชน์โลก มีทั้งกรรมดีกรรมชั่ว ให้ภาวนาควบคู่กันไปได้

ศาสนาพุทธสอนถึงที่สุดพ้นจากวัฏฏะ เหนือโลกเหนือสงสาร เหนือวิทยาศาสตร์ เหนือความแตกตื่นของสังคม โลกนี้พร่องอยู่เป็นนิจ จะเปลี่ยนแปลงไปตลอด นักวิทยาศาสตร์ควรทำประโยชน์สังคมโลก ไม่ควรทำให้โลกตื่นตูมหวาดกลัวโลกแตก ฯลฯ แสวงหาผลประโยชน์กัน ส่วนประเพณีไหว้ตรุษจีนเช็งเม้ง แม้ขาดจากพระรัตนตรัย แต่เป็นความกตัญญูระลึกถึงบรรพบุรุษไม่เสียหาย ส่วนโยมสร้างกุฏิในวัดแล้วจะซื้อขายกัน ทั้งพระโยมทำไม่ถูกต้อง เห็นผิด ให้โลกเป็นใหญ่เหยียบย่ำธรรม