ท่านพระอาจารย์สงบ มนสฺสนฺโต ใช้ชีวิตเรียบง่ายสูงสุดสู่สามัญ อยู่กับธรรมวินัย อยู่ด้วยวิหารธรรม ตามรอยหลวงปู่เสาร์ หลวงปู่มั่น ตามวิถีพระป่า การเทศนาและตอบปัญหาธรรมก็เป็นไปอย่างผู้รู้ธรรม ผู้รู้โลก รู้ชีวิต รู้ทันกิเลส จึงให้ข้อคิด ให้ข้อปฏิบัติที่มีสารธรรม ทั้งให้สติปัญญา ให้กำลังใจ เป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อพุทธบริษัท

ชาวพุทธ ควรใช้ชีวิตเรียบง่าย ให้ใจมีศีลธรรม มีพระรัตนตรัยไม่แข่งขันกับใคร มุ่งทำแต่ความดี ฟังธรรม ปฏิบัติธรรม มีแต่ความสุขใจ สุขอื่นใดเท่ากับจิตสงบไม่มี ในการปฏิบัติต้องเอาจริงเอาจัง ต้องมีสาระ การสวดมนต์ก็ต้องมีสาระ ให้สวดมนต์พอประมาณแล้วก็นึกพุทโธ พุทโธ ระลึกถึงพระพุทธเจ้า ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นตถาคต พุทธะอยู่กลางหัวใจ เป็น ปจฺจตฺตํ สนฺทิฏฺฐิโก ไม่ให้ใครหลอก

อ่านประวัติการภาวนาองค์หลวงตา เห็นความสมบุกสมบันแล้วสงสัย ต้องทำขนาดนี้เชียวหรือ พอนอนหลับฝันร้าย เป็นธรรมมาเตือนสติ ธรรมสอนให้ปฏิบัติจริงจัง ทางเดินเพื่อมรรคผลนิพพาน อยู่ที่ความสามารถและวาสนาบารมี ธรรมเป็นความจริง เราจะต้องจริง จึงได้ธรรม ได้ความจริง ผู้ปฏิบัติต้องดับไฟในใจตนก่อน อย่าทิ้งผู้รู้ อย่าทิ้งพุทโธ ถ้ารู้ไม่ทันกิเลส พุทโธเบาๆ พุทโธจะถูกกลืนหายไป ไปไม่ถึงที่สุด ต้องรู้ทันกิเลส แล้วทำลายฆ่ากิเลส ถึงที่สุด อกุปปธรรม จะกังวาลในใจ