พุทธศาสตร์เท่านั้นแก้กิเลสได้ และสอนถึงที่สุดความพ้นทุกข์ ส่วนวิทยาศาสตร์แก้ไม่ได้ ในการปฏิบัติภาวนา ท่านพระอาจารย์สงบ มนสฺสนฺโต ท่านสอนตามหลักศีล สมาธิ ปัญญา เป็นไปตามมาตรฐานของกรรมฐานที่หลวงปู่เสาร์ หลวงปู่มั่นวางไว้ คือ ต้องปฏิบัติตามความเป็นจริง โดยทำสัมมาสมาธิ หรือความสงบใจอันเป็นพื้นฐานสำคัญก่อน จึงยกขึ้นสู่วิปัสสนา โดยให้มีข้อวัตรปฏิบัติเป็นเครื่องอยู่

การปฏิบัติยากอยู่ ๒ คราว คือ คราวเริ่มต้นและสิ้นสุด จิตของนักปฏิบัติมีเจริญและเสื่อมเป็นธรรมดา ทั้งตกภวังค์ ธาตุขันธ์ทับจิต นั่งหลับกันเป็นส่วนมาก ในปัจจุบันสมาธิยังทำกันไม่ได้แล้วมาสอนกัน ท่านพระอาจารย์สงบตอบปัญหาให้ผู้ปฏิบัติที่มีอุปสรรค ซึ่งหาทางออก กลัวหลงทางไว้ในหนังสือเรื่องธรรมดา เป็นประโยชน์อย่างมาก ทำให้รู้แนวทางปฏิบัติที่ถูกต้อง รู้วิธีต่อสู้เวทนา และรู้คุณค่าพระพุทธศาสนา มากยิ่งขึ้น รายที่จิตเสื่อม รายที่ฝึกหัดนั่งฟังธรรมครูบาอาจารย์ผู้รู้จริง ได้ยินชัดๆ ตอนต้นและตอนจบ เป็นทั้งสมาธิและตกภวังค์ รายที่จดจำตำรามา รู้จินตนาการ รู้ไม่จริง รายที่พุทโธหายไป ให้ทำพื้นฐานก่อน ให้ “พุทโธ” ชัดๆ อย่างมีสติจริงจังต่อเนื่อง ให้ใช้ความเพียร และสุดท้ายให้ผ่อนหรืออดอาหาร ส่วนรายเงินบาป ถูกลอตเตอรี่เอามาทำบุญได้บุญ แต่อบายมุขเป็นหนทางสู่อบายภูมิ ยิ่งทำให้เนิ่นช้าห่างไกลสัจธรรม